Κινηματογραφική ταινία «Στην αυλή του σχολείου» της Λορά Γουαντέλ

Με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα κατά των Ναρκωτικών το Κέντρο μας, επέλεξε να παρουσιάσει την κινηματογραφική ταινία «Στην αυλή του σχολείου» της Λορά Γουαντέλ.

Όταν η Νορά βλέπει ότι ο Αμπέλ, ο μεγαλύτερος αδερφός της, πέφτει θύμα bullying από άλλα παιδιά, σπεύδει να τον προστατεύσει. Εκείνος όμως της ζητά να μην πει τίποτα. Παγιδευμένη ανάμεσα στους κόσμους των ενηλίκων και των παιδιών, η Νορά προσπαθεί να βρει τη θέση της.

Ενδοσχολική βία, bullying. Μια έννοια για την οποία γίνεται πολύς λόγος τα τελευταία χρόνια. Ο ρόλος των Μ.Μ.Ε., ο ρόλος του σχολείου, ο ρόλος της οικογένειας, ο ρόλος των προτύπων και των ενασχολήσεων.

Ας αναρωτηθούμε γιατί ένα παιδί που βιώνει αυτήν την δυσκολία δεν θέλει να μιλήσει και να μοιραστεί με τους ενήλικες αυτό που ζει. Ας αναρωτηθούμε ποίος είναι ο ρόλος που θα έπρεπε να έχει ο κάθε ένας μας, απέναντί σε αυτό που βλέπει να συμβαίνει, σε αυτό που καταλαβαίνει ότι συμβαίνει και σε αυτό που θα ξέρει ότι συμβαίνει. 

Έρευνες δείχνουν ότι τα παιδία δεν μιλούν γιατί:

-Νομίζουν ότι οι ενήλικες δεν θα παρέμβουν

-Υπάρχει η αντίληψη ότι όποιος μιλήσει είναι «καρφί»

-Υπάρχει η αντίληψη ότι αυτό αφορά τις μεταξύ τους σχέσεις μόνο

-Φοβούνται την εκδίκηση από τους δράστες

-Βρίσκονται σε απελπισία    

Ο σχολικός εκφοβισμός, όμως είναι ένα φαινόμενο που αντανακλά οικογένειες, κοινωνίες, θεσμούς, συστήματα. Είναι ένα φαινόμενο - σύμπτωμα που είναι εκεί για να γιατρευτεί. Τα παιδιά είτε είναι θύτες είτε είναι θύματα παραμένουν παιδιά και μέσα από παθητικές ή επιθετικές εκδηλώσεις, εκφράζουν την ανάγκη τους για βοήθεια, στήριξη, και προστασία από τους ενήλικες.

Είτε τα παιδιά είναι θύτες, είτε είναι θύματα οι γονείς καλούνται να κοιτάξουν βαθιά και με διάθεση αλλαγής, να ψάξουν μέσα στο οικογενειακό σύστημα για την ανεύρεση της δυσκολίας του, που οδήγησε τα παιδιά να υιοθετήσουν μια τέτοια συμπεριφορά. Τα παιδιά με την συμπεριφορά τους μας ενημερώνουν για το τι σκέφτονται και πως νοιώθουν. Δεν έχουμε παρά να τα παρατηρήσουμε και να τα αφουγκραστούμε.

Είτε τα παιδία είναι θύτες, είτε είναι θύματα, οι εκπαιδευτικοί καλούνται να επανεξετάσουν τους τρόπους με τους οποίους ενισχύουν τους μαθητές τους ώστε να λαμβάνουν υπόψη τους τα συναισθήματα των άλλων, να επιλέγουν την προσέγγιση, την συνεργασία και την γεφύρωση των τυχόν διαφορών τους.

Είτε τα παιδία είναι θύτες, είτε είναι θύματα οι κοινωνίες και οι θεσμοί οφείλουν από την μια να παρέχουν υποστηρίξει και ενημέρωση σε όλους τους άμεσα εμπλεκόμενους. Από την άλλη να αναλάβουν την ευθύνη της δημιουργίας προστατευτικών δικτύων για τα θύματα, τους θύτες, την οικογένεια και το σχολείο.    

Έτσι λοιπόν την Τρίτη 25 Ιουνίου 2024, στον φιλόξενο χώρο του Cine Vallia, το οποίο ευχαριστούμε για την συνεργασία του ακόμα μια χρονιά, γονείς, παιδία-έφηβοί, εκπαιδευτικοί απόλαυσαν την ταινία, αναρωτήθηκαν και προβληματίστηκαν για την δική τους στάση σε θέματα ενδοσχολικής βίας. Στο τέλος κατέθεσαν και τις δικές τους σκέψεις και διαπιστώσεις.